.Διότι, σε αντίθεση με τους ποινικούς, οι οποίοι, όταν συγκροτούν εγκληματικές οργανώσεις, δεν αποδίδουν σε αυτές ονομασίες του τύπου «Οι μακριές καραμπίνες» ή «Τα γρήγορα πιστόλια» ή «Οι τρεις καμπαλέρος», οι πολιτικές ένοπλες οργανώσεις και ονοματάκια έχουν και συγκεκριμένο τρόπο δράσης και δημόσια «αιτιολόγηση» των ενεργειών τους εμφανίζουν μέσω των προκηρύξεών τους.
Καιόμενη βάτος
Έτσι λειτούργησαν στο παρελθόν η 17Ν, ο ΕΛΑ και μια σειρά άλλων οργανώσεων της εποχής εκείνης, ενώ αντίστοιχα συστήθηκαν κι άφησαν τα δικά τους εντυπώματα στη μυθολογία της «λαϊκής βίας» οι επίγονοι – ο Επαναστατικός Αγώνας, η Σέχτα και η Συνωμοσία.
Σου λένε όμως οι αντιτερορίστες: Ας τους μπουζουριάσουμε πρώτα και μετά τους βαφτίζουμε. Άλλωστε αυτοί έκαναν την αρχή. Στο παγιδευμένο με εκρηκτικά τρομοπακέτο που σκότωσε τον Γιώργο Βασιλάκη, υπασπιστή του Χρυσοχοΐδη, αυτοί που ανέλαβαν την ευθύνη ήταν οι πρώτοι που κάλυψαν τον επίλογο με την ανωνυμία τους όταν έλεγαν:
«Τα χειρότερα για εσάς, άρχοντες της συσκότισης και του ψεύδους, έρχονται. Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά. Αγώνας μέχρι τη νίκη. Η γνωστοποίηση του ονόματος της νεοσύστατης οργάνωσής μας θα γίνει στα επόμενα χτυπήματα» και έβαλαν ως προσωρινή... υποθήκη το «Θανάσης Κλάρας».
Παρά όμως τις πολλές προσδοκίες για εξάρθρωση της Σέχτας, μετά την αποκάλυψη της υπόγειας οπλαποθήκης, που βρέθηκε στην οδό Καισαρείας 22 στη Νέα Σμύρνη, με τα όπλα της φωτογραφίας που έβαλε ως επικεφαλίδα η οργάνωση στην προκήρυξή της για τη δολοφονία Γκιόλια, η υπόθεση αποδείχτηκε καιόμενη βάτος. Μια οφθαλμαπάτη. Παρ’ ότι η γιάφκα ήρθε από την... Καισαρεία, μέρες που είναι, ήταν μια φενάκη.
Ας δούμε όμως ποιους έντυσαν στ’ άσπρα αλεξίσφαιρα, όπως επίσης και ποιους άφησαν να φύγουν. Διότι κι εδώ υπάρχει μια παραδοξότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις τσουβάλιασαν, όπως για παράδειγμα έξω από τους «Πέντε Δρόμους» της Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια, δύο νεαρούς, από τους οποίους τον έναν μόνο κατηγόρησαν. Τον άλλο τον άφησαν να φύγει. Ποιο είναι το παράδοξο; Ότι όλα τα... πληροφοριακά δελτία του εγγύς και απώτερου παρελθόντος εμφάνιζαν μετά βεβαιότητας τον «απελεύθερο» ως... μέλος της Σέχτας! Οι δύο από τους 6 ήταν γνωστοί με τ’ ονοματεπώνυμό τους, καθώς εις βάρος τους είχαν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης για συμμετοχή στη Συνωμοσία και φωτογραφίες τους έχουν δοθεί κατ’ επανάληψη στη δημοσιότητα. Ο τρίτος ήταν επίσης γνωστός καθώς είχε συλληφθεί παλιότερα για εμπρηστικό σαμποτάζ τον καιρό της επέκτασης του Εφετείου στην οδό Λουκάρεως, και ο τέταρτος, καθώς λένε, είχε «συλληφθεί» σε κάμερα πριν από έναν χρόνο, και συγκεκριμένα στις 27.12.2009, όταν η Συνωμοσία, μιμούμενη τον Επαναστατικό Αγώνα, ισοπέδωσε το κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής στη λεωφόρο Συγγρού.
Θρίλερ
Οι άλλοι δύο ήταν... άγνωστα λήμματα στις μέχρι τώρα σελίδες του λεξικού της επονομαζόμενης και «νεοτρομοκρατίας», το οποίο άρχισε να συντάσσεται αμέσως μετά την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη το καλοκαίρι του 2002.
Από τα γνωστά πρόσωπα, όμως, που τώρα μας λένε ότι τους έπιασαν – ή τους άφησαν προσωρινά – για συμμετοχή σε... ανώνυμη τρομοκρατία, πηγάζει ένα θρίλερ. Ένα πραγματικό ρέκβιεμ ίντριγκας, το οποίο πλέχτηκε σύμφωνα με τα στοιχεία που κομπορρημονούν ότι είχαν στη διάθεσή τους οι δύο σύγχρονοι νέοι κόσμοι της αντιτρομοκρατίας. Στοιχεία που, εάν τελικά επαληθευτούν, θα στοιχειωθούν αυτά με αίμα και τουλάχιστον με τύψεις οι φορείς τους
Ας γυρίσουμε τώρα στο καλοκαίρι και να προχωρήσουμε λίγο παραπέρα, με την υποσημείωση ότι η Σέχτα είχε ήδη σκοτώσει τον Νεκτάριο Σάββα και η Συνωμοσία άφησε τους εμπρησμούς για να περάσει στα χτυπήματα με βόμβες, μεταξύ των οποίων και η κατοικία του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιου για θέματα Δημόσιας Τάξης, Παναγιώτη Χηνοφώτη.
Κρατήστε επίσης ότι, σε αντίθεση με τον Αγώνα, του οποίου το ύφος, η δομή και η ιδεολογία των μανιφέστων ήταν συγγενική με την παραδοσιακή αντίληψη της 17 Νοέμβρη, η Συνωμοσία και η Σέχτα είχαν σχεδόν ταυτόσημη γλώσσα και συγκρότηση, με αμιγώς νιχιλιστικού τύπου ιδεολογικό περίβλημα και με ταυτόσημους αφορισμούς για τη «λούμπεν μικροαστική τάξη».
Όπως είδαμε πριν, τα τσακάλια ετοιμάζονταν να χτυπήσουν πρώτα τη Σέχτα και μετά θα έστρεφαν τα πυρά τους στην όλο και πιο επικίνδυνη Συνωμοσία. Είχαν πια αναγγελθεί οι πρόωρες εκλογές και η Συνωμοσία επιδόθηκε σε μπαράζ βομβιστικών ενεργειών με χτυπήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ και ο Αγώνας δεν παρέμενε άπρακτος, καθώς ανατίναξε με σούπερ βόμβα το Χρηματιστήριο στις 2.9.2009.
Φτάνουμε όμως στις 23.9.2009, όταν η Συνωμοσία το μεσημέρι βάζει βόμβα στο σπίτι της Κατσέλη στο Κολωνάκι και λίγο μετά οι αντιτερορίστες... κυριεύουν τη διπλοκατοικία της οδού 25ης Μαρτίου 8 στο Χαλάνδρι. Αυτήν που παρακολουθούσαν παράλληλα με εκείνη της Κουμανούδη στου Γκύζη. Η έφοδος αποφασίστηκε επειδή ήξεραν ότι υπήρχε μέσα και δεύτερη βόμβα και την έκαναν για ν’ αποτρέψουν νέο χτύπημα.
Οι «γιάφκες»
Το καλοκαίρι του 2009, ενώ τίποτε στον πολιτικό ορίζοντα δεν προανήγγελλε το εκλογικό ορόσημο της 4ης Οκτωβρίου, που στο έβγα του θέρους προσδιόρισε η αμέσως προηγούμενη πεφωτισμένη κυβέρνηση, συγκεκριμένα ο Μαρκογιαννάκης, που ήταν επικεφαλής στην τότε βερσιόν του υπουργείου Εσωτερικών, στο οποίο είχε ενσωματωθεί το Δημόσιας Τάξης, έκρυβε ότι η τότε αντιτρομοκρατική δεν ήξερε την τύφλα της για τον Επαναστατικό Αγώνα. Η πλάστιγγα της προτεραιότητας έγειρε προς τη Σέχτα, την εξάρθρωση της οποίας προσδιόριζαν μέσα στο πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (σ.σ.: υπενθυμίζεται πως, όταν λέγονταν αυτά, τίποτε ακόμη δεν προμήνυε πρόωρες εκλογές), και η οποία, λίγο καιρό νωρίτερα από τις σχετικές δοκησισοφίες, είχε ανεβάσει επίπεδο επικινδυνότητας, δολοφονώντας στα Πατήσια τον υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής Νεκτάριο Σάββα (17.6.2009). Πριν προχωρήσουμε, όμως, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή. Στις 5.1.2009 ο Επαναστατικός Αγώνας έκανε το δεύτερο χτύπημά του κατά αστυνομικών, με την καταδρομική επίθεση με καλάσνικοφ κατά διμοιρίας των ΜΑΤ στην Μπουμπουλίνας, έξω από το υπουργείο Πολιτισμού, τραυματίζοντας τον Διαμαντή Μαντζούνη. Είχε προηγηθεί, στις 23.12.2008, η επίθεση κατά λεωφορείου των ΜΑΤ στο Γουδή, ως παρέμβαση στην εξέγερση που προκάλεσε η στυγερή δολοφονία Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα.
Η έφοδος
Μέχρι τότε δεν είχε αναφανεί στο προσκήνιο η Σέχτα, η οποία έκανε ποδαρικό στις 3.2.2009, όταν κομάντο της γάζωσαν με σφαίρες ενός scorpion κι ενός πιστολιού των 9 mm το αστυνομικό τμήμα του Κορυδαλλού. Τότε είχαν πετάξει και μία χειροβομβίδα.
Όταν λοιπόν έγινε από τον Αγώνα η επίθεση με παρ’ ολίγον μοιραίο θύμα τον Μαντζούνη, η αντιτρομοκρατική έκανε έφοδο σ’ ένα κοντινό σπίτι στα Εξάρχεια, στο οποίο βρήκε μια σφαίρα από καλάσνικοφ, τον ιδιοκτήτη και δύο άτομα που αργότερα κατηγορήθηκαν για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων Φωτιάς, ενώ, όπως έμαθαν τα σαΐνια λίγες μέρες μετά, από άλλο γειτονικό σπίτι «μετακόμισαν» κάπου στου Γκύζη ένοικοι και πλειάδα επισκεπτών, που ήταν ύποπτοι συμμετοχής σε εξτρεμιστικές οργανώσεις, όχι όμως στον Αγώνα. Η Συνωμοσία τότε, εκμεταλλευόμενη τους καπνούς και τη φωτιά του Δεκέμβρη, άρχισε να μεταλλάσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η ωμή απειλή, σε δράση και έντυπο λόγο, ερχόταν όμως από αλλού. Από τη Σέχτα, που χτύπησε δύο εβδομάδες μετά το Alter χρησιμοποιώντας τα ίδια όπλα με τον Κορυδαλλό και μια αυτοσχέδια στρακαστρούκα που δεν έσκασε. Οι αντιτρομοκρατικάριοι, μη έχοντας τίποτε για τον Αγώνα, ρίχτηκαν στο κατόπι της πιτσιρικαρίας, που όλα έδειχναν ότι σύντομα θ’ αποτελούσε όχι μόνο μια υπολογίσιμη απειλή, αλλά έναν πολύ επικίνδυνο πονοκέφαλο.
Ψάχνοντας στου Γκύζη, όπως μας λένε, έφτασαν στην οδό Κουμανούδη. Εκεί διαπίστωσαν ότι η κοπέλα που είχε νοικιάσει το - σε μια νύχτα εγκαταλειμμένο- σπίτι στα Εξάρχεια είχε πιάσει τώρα ένα σε αυτήν την οδό, κι έστησαν παρατηρητήριο.
Η... διαρροή
Απασχολημένοι όμως καθώς ήταν με το παιδομάζωμα οι αντιτρομοκρατικάριοι και με τις εκλογές οι πολιτικοί τους ταγοί, ανήμερα των εκλογών, τη... σωτήρια Κυριακή 4 Οκτωβρίου, μεγάλο κυριακάτικο φύλλο βγαίνει με χτύπημα στην πρώτη σελίδα ότι βρίσκεται σε κλοιό γιάφκα τρομοκρατών στην Κουμανούδη και, πριν τα τσακάλια βρουν τ’ αυγά και τα πασχάλια που έχασαν, ένοικοι κι επισκέπτες του ύποπτου σπιτιού στου Γκύζη άλλαξαν φωλιά.
Το «σπίτι της Σέχτας»
Οι πληροφορίες έλεγαν πως πήγαν προς Νέα Σμύρνη, όμως, μέχρι να βρεθεί κάτι σχετικό, άλλαξε η αντιτρομοκρατική με το ξήλωμα της τότε ηγεσίας και η έρευνα πάγωσε. Στο σπίτι όμως του Γκύζη, το οποίο αποκαλούσαν «σπίτι της Σέχτας», σύμφωνα με τα πληροφοριακά δελτία που άρχισαν να συντάσσονται πριν από τη δολοφονία του Νεκτάριου Σάββα, μπαινόβγαιναν όλοι όσοι βρίσκονται ψηλά στις λίστες είτε με τους αναζητούμενους για συμμετοχές σε τρομοκρατικές ενέργειες είτε με τους κατ’ εξοχήν υπόπτους. Σ’ αυτούς τότε συγκαταλέγονταν τα ονόματα δύο ατόμων που πιάστηκαν τώρα για συμμετοχή στην... ανωνύμου της τρομοκρατίας, ένας που αφέθηκε ελεύθερος, τουλάχιστον τέσσερις από όσους έχουν πιαστεί για τη Συνωμοσία και πάνω τους στήθηκε το θεώρημα των συγκοινωνούντων με τη Σέχτα και κάποιοι άλλοι που πιάστηκαν το προηγούμενο διάστημα για ληστείες κι ενδέχεται τώρα να ξανακατηγορηθούν για τρομοκρατία.
Τι όμως μεσολάβησε από το άδειασμα της Κουμανούδη μέχρι τώρα που γίνονται αυτές οι επώνυμες συλλήψεις για την ανώνυμη οργάνωση;
◆Ο θάνατος του 15χρονου Αφγανού πρόσφυγα Χαμί Νατζάφι και ο βαρύς τραυματισμός της 12χρονης αδελφής του στις 28.3.2010, έξω από την Ελληνική Εταιρεία Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) στη συμβολή των οδών Πολίτη Φωτίου και Ιακωβάτων στα Κάτω Πατήσια. Η ενέργεια αυτή παραμένει ορφανή.
◆Ο θάνατος του υπασπιστή του Χρυσοχοΐδη Γιώργου Βασιλάκη από το παγιδευμένο τρομοπακέτο στις 24 Ιουνίου, την ευθύνη για τον οποίο ανέλαβε ανώνυμη ακόμη οργάνωση.
◆Η δολοφονία στις 19 Ιουλίου από τη Σέχτα του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια.
◆Αν προσθέσετε σ’ αυτούς άλλους 3 θανάτους (ο ένας εγκύου γυναίκας) τον περασμένο Μάιο στη Marfin στη Σταδίου, που από κάποιες πηγές συνδυάζονται με τον κύκλο των ίδιων αυτών ανθρώπων, που ήταν κατά τα λεγόμενά τους στο «σκόπευτρο» της αντιτρομοκρατικής ενάμιση χρόνο πριν, τότε το σκορ της ανατριχιαστικής φρίκης ανεβαίνει στον δραματικά ασήκωτο για τόσο αδικοχαμένο αίμα αριθμό των 6 νεκρών.
http://www.topontiki.gr/article/12190
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου